Nie żyje Joanna Kulmowa

Wybitna poetka, autorka utworów scenicznych oraz książek dla dzieci i młodzieży zmarła 17 czerwca w Warszawie. Miała 90 lat.

Joanna Kulmowa (ur. 25 marca 1928 r. w Łodzi) ukończyła studia aktorskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi oraz reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Pracowała jako reżyser w teatrach Łodzi, Poznania, Koszalina oraz w Teatrze Wybrzeże, gdzie pełniła funkcję kierownika literackiego.

Od 1961 r. do lat 90. XX w. mieszkała w Strumianach pod Stargardem Szczecińskim. Jako poetka debiutowała w 1952 r., ogłosiła kilka tomów wierszy, m.in. „Fatum na zakręcie”, „Boże umieranie”, „Cykuta i Jonasz, czyli nasza epoka”, „Trefnisiem będąc”, „Wiersze wybrane”. Joanna Kulmowa była autorką utworów scenicznych, librett operetkowych, słuchowisk radiowych. Znaczącą część jej twórczości stanowią utwory adresowane do młodych odbiorców. Wydała tomiki wierszy dla dzieci, m.in. „Śpiew lasu”, „Wiersze dla Kai”, „Zasypianki”, „Krześlaki z rozwianą grzywą”, „Niebo nad miastem”, „Zagubione światełko”. Jako prozaik opublikowała m.in. pełne poetyckiej fantazji metaforyczne powieści „Wio, Leokadio”, „Stacja ‘Nigdy w życiu’”, w których dzieli się z czytelnikami refleksjami nad podstawowymi treściami ludzkiej egzystencji oraz kształtem współczesnego świata. W 1984 r. wydała tom „Serce jak złoty gołąb”, stanowiący próbę stworzenia nowego typu baśni metaforycznej dla dzieci.

Po wyprowadzeniu się ze Strumian ofiarowała Bibliotece Głównej Uniwersytetu Szczecińskiego wiele cennych pamiątek – obrazy, zabytkowe meble, książki, które pozwoliły stworzyć tzw. „Salę Strumiańską” – miejsce spotkań autorskich, promocji książek, wydarzeń kulturalnych.

Na wniosek dzieci otrzymała Order Uśmiechu, który odebrała 24 września 2000 r. w Lublinie. W roku 2010 otrzymała tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Szczecińskiego oraz tytuł Honorowego Obywatela Szczecina. W kwietniu 2018 r. otrzymała Nagroda Artystyczną za całokształt działalności artystycznej.