Co wynika z inwentaryzacji SPP
Robert Duchowski
Zastosowanie oznakowania poziomego w całej SPP oznaczałoby likwidację ok. 1000 miejsc postojowych. Służby miejskie wymalują białe linie tylko tam, gdzie nie będzie to skutkować ograniczeniem możliwości parkowania. Gmina wystąpi do Ministerstwa Infrastruktury o doprecyzowanie przepisów w sprawie oznakowanie miejsc w strefach parkowania. Sposób pobierania opłat w SPP pozostaje bez zmian.
Głównym celem inwentaryzacji miejsc postojowych w Strefie Płatnego Parkowania w Szczecinie było ustalenie, w ilu miejscach nie ma oznakowania poziomego i gdzie można je uzupełnić. Raport wyjaśnia na wstępie, czy oznakowanie poziome miejsc postojowych w SPP jest wymagane prawem, a tym samym, czy warunkuje legalne pobieranie opłat za korzystanie z SPP.
Zwolennicy tezy o nielegalności pobierania opłat za postój w miejscach nie wytyczonych białymi liniami powołują się rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 3 lipca 2003 r. (Dz. U. z 2003r. nr 220 poz. 2181 z późn. zm.), które m.in. określa wymogi techniczne związane z oznaczeniem miejsc dla postoju pojazdów samochodowych w strefie płatnego.
Z raportu wynika, że jest to błędna interpretacja. Załącznik nr 2 do ww. rozporządzenia wyraźnie stanowi, że znaki poziome na drogach powiatowych i gminnych nie są obligatoryjne. Znaki te służą zwiększeniu bezpieczeństwa, usprawnieniu ruchu pojazdów i ułatwieniu korzystania z drogi, ale zarządzający ruchem może ograniczyć ich stosowanie tylko do miejsc niebezpiecznych.
Podstawowym znakiem miejsca postoju pojazdów jest znak D-18 „parking”. Natomiast oznakowanie poziome P-18 oraz P-19 (czyli malowane białą farbą linie) ma charakter uzupełniający i fakultatywny. Ponadto ogólne zasady postoju pojazdów reguluje ustawa Prawo u ruchu drogowym.
Inwentaryzacja SPP w liczbach
Podczas inwentaryzacji ustalono, że:
Szczecińska Strefa Płatnego Parkowania liczy 7290 miejsc postojowych wyznaczonych znakami drogowymi bądź dostępnych dla kierowców na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Z tego:
3054 miejsca są oznakowane znakami pionowymi i poziomymi;
2902 miejsca są oznakowane znakami pionowymi;
125 miejsc jest oznakowanych znakami poziomymi;
Na 1209 miejscach postój może się odbywać na podstawie ogólnych zapisów ustawy Prawo u ruchu drogowym. To miejsca, w których postój pojazdów nie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, a szerokość czy geometria jezdni/chodnika uniemożliwia budowę zatok postojowych czy wprowadzenie oznakowania pionowego i poziomego (np. ze względu na bliską odległość od skrzyżowania).
Na obszarze SPP jest też 1014 miejsc, w których postój pojazdów odbywa się z naruszeniem zapisów ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Dlaczego tylko w pionie?
Najważniejsza z punktu widzenia sporu o sposób oznakowania strefy jest grupa 2902 miejsc postojowych oznakowanych tylko znakami pionowymi. Czy można tam domalować linie poziome? Można, ale konsekwencją byłaby likwidacja ok. 1000 miejsc postojowych.
Oznakowanie poziome niesie ze sobą konieczność uwzględniania pól ochronnych dla bram wjazdowych, wskazania miejsc dostępu dla służb komunalnych, a to oznacza eliminację od kilku do kilkunastu miejsc postojowych na każdej ulicy, gdzie obecnie oznakowania poziomego nie ma.
Przy oznakowaniu tylko pionowym sposób parkowania regulują przepisy Prawa o ruchu drogowym zakazujące postoju w miejscach utrudniających wjazd i wyjazd. Drugi rodzaj miejsc postojowych, gdzie malowanie linii po prostu nie ma sensu, to miejsca postojowe wyznaczone konstrukcyjnie, w których linie separacyjne są wykonane z materiału kontrastującego z resztą nawierzchni.
Trzecia grupa miejsc to ulice o nawierzchni kamiennej. Farba z bruku szybko się ściera, trzeba by linie odmalowywać co kilka tygodni – co wiąże się z kosztami i utrudnieniami w ruchu. I wreszcie miejsca, w których oznakowanie poziome jest nie tylko niepraktyczne, ale wręcz niemożliwe.
Przykład z ulicy Mazowieckiego (od strony kościoła). Obecnie może tam parkować na chodniku siedem aut w oparciu o ogólne zapisy ustawy Prawo u ruchu drogowym (o możliwości parkowania informuje znak B-36 (zakaz parkowania) z tabliczką „nie dotyczy chodnika”. Wspomniane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 3 lipca 2003 roku określa, że minimalna szerokość stanowiska postojowego w tym przypadku to 2,3 m.
Przy czym chodnik pozostawiony do dyspozycji pieszych - zgodnie z tym samym rozporządzeniem - powinien mieć co najmniej dwa metry szerokości. Chodnik przy ul. Mazowieckiego ma 4 metry szerokości. O 30 cm za mało, by zmieścić auto i pieszych zgodnie z przepisami rozporządzenia.
Wnioski z inwentaryzacji SPP
Z raportem z inwentaryzacji SPP zapoznało się kolegium prezydenckie. Wnioski i decyzje są następujące: Strefa jest oznakowana prawidłowo. Zasady pobierania opłat w SPP nie zmieniają się.
Podwójne oznakowanie w całej strefie oznaczałoby ograniczenie liczby miejsc postojowych o ok. 1000. Ponieważ byłoby to niekorzystne dla kierowców, należy uzupełnić oznakowanie poziome tylko w tych miejscach, w których wprowadzenie podwójnego oznakowania nie skutkuje redukcją pojemności strefy. Autorzy raportu wskazali ok. 750 takich miejsc.
Oznakowanie poziome zostanie tam wykonane w najbliższym możliwym terminie, czyli wiosną i latem. Prawo nie nakłada na zarządzającego ruchem w gminie obowiązku podwójnego oznakowania miejsc postojowych. Tym niemniej Gmina Szczecin zwróci się z prośbą do Ministerstwa Infrastruktury o nowelizację rozporządzenia z dnia 3 lipca 2003 r. w taki sposób, aby wyeliminować niejasności interpretacyjne w sprawie stosowania oznakowania poziomego w strefie płatnego parkowania.
